Psychoterapia jungowska jest podejściem terapeutycznym wywodzącym się od szwajcarskiego psychiatry – Carla Junga. Opiera się na długotrwałej, bezpiecznej relacji terapeutycznej, dzięki której możliwe będzie nawiązanie kontaktu z nieświadomością pacjenta. Przyjmuje się, że objawy i problemy, z którymi przychodzi pacjent, mają swoje źródło w nieświadomości. Celem terapii jest odkrycie ich znaczenia. W zrozumieniu niejasnego języka nieświadomości pomocne są takie narzędzia, jak: analiza snów, metoda swobodnych skojarzeń czy aktywna imaginacja.
Aby takie procesy mogły zaistnieć, niezbędna jest trwała, stabilna i bezpieczna relacja terapeutyczna. Do utworzenia bezpiecznej przestrzeni terapeutycznej konieczne jest to, by sesje odbywały się regularnie, o tej samej porze i w tym samym dniu tygodnia, w tym samym miejscu. Pacjent powinien być gotowy na trwający w czasie proces, który wymaga zaangażowania obu stron. Psychoterapeuta nie narzuca tematu i przebiegu sesji. Jest to przestrzeń dla pacjenta i okazja do wyłonienia się różnych treści psychicznych.
Psychoterapia jest poprzedzona trzema sesjami wstępnymi, konsultacyjnymi. Jest to okazja do określenia celów terapeutycznych, ustalenia kontraktu terapeutycznego, wzajemnego poznania się i podjęcia decyzji co do dalszej współpracy.